Το επιτόκιο είναι ουσιαστικά μια επιβάρυνση του δανειολήπτη για τη χρήση ενός περιουσιακού στοιχείου. Τα περιουσιακά στοιχεία που δανείζονται μπορεί να περιλαμβάνουν μετρητά, καταναλωτικά αγαθά, οχήματα και ακίνητα. Τα επιτόκια ισχύουν για τις περισσότερες συναλλαγές δανεισμού. Τα άτομα δανείζονται χρήματα για να αγοράσουν σπίτια, να χρηματοδοτήσουν έργα, να ξεκινήσουν ή να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις ή να πληρώσουν για δίδακτρα κολεγίου. Οι επιχειρήσεις συνάπτουν δάνεια για να χρηματοδοτήσουν κεφαλαιουχικά έργα και να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους αγοράζοντας πάγια και μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία όπως γη, κτίρια και μηχανήματα. Τα δανεισμένα χρήματα αποπληρώνονται είτε εφάπαξ σε προκαθορισμένη ημερομηνία είτε σε περιοδικές δόσεις.
Για τα δάνεια, το επιτόκιο εφαρμόζεται στο κεφάλαιο, το οποίο είναι το ποσό του δανείου. Το επιτόκιο είναι το κόστος του χρέους για τον δανειολήπτη και το ποσοστό απόδοσης για τον δανειστή. Τα χρήματα που πρέπει να επιστραφούν είναι συνήθως περισσότερα από το ποσό του δανείου, καθώς οι δανειστές απαιτούν αποζημίωση για την απώλεια χρήσης των χρημάτων κατά τη διάρκεια της περιόδου του δανείου. Ο δανειστής θα μπορούσε να είχε επενδύσει τα κεφάλαια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αντί να χορηγήσει δάνειο, το οποίο θα είχε έσοδα από το περιουσιακό στοιχείο. Η διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού αποπληρωμής και του αρχικού δανείου είναι ο τόκος που χρεώθηκε. Όταν ο δανειολήπτης θεωρείται ότι είναι χαμηλού κινδύνου από τον δανειστή, ο δανειολήπτης θα χρεώνεται συνήθως με χαμηλότερο επιτόκιο. Εάν ο δανειολήπτης θεωρείται υψηλού κινδύνου, το επιτόκιο που χρεώνεται θα είναι υψηλότερο, γεγονός που οδηγεί σε υψηλότερο κόστος δανείου.
Ο κίνδυνος συνήθως αξιολογείται όταν ένας δανειστής εξετάζει την πιστωτική βαθμολογία ενός πιθανού δανειολήπτη, γι’ αυτό είναι σημαντικό να έχετε ένα εξαιρετικό credit score, αν θέλετε να πληροίτε τις προϋποθέσεις για τα καλύτερα δάνεια.
